Aardbeving Nepal

Dan het vervolg van mijn verslag over de trekking in de Everest regio. Het heeft even geduurt. Ik heb een paar dagen geen toegang gehad tot WIFI. Ja 25 April 2015 het was onze eerste echte rustdag omdat het slecht weer was, het sneeuwde en waaide heel hard en dan kun je niet ee pas overgaan steken. Wij zaten heerlijk met zijn allen in het restaurant een boek te lezen of een spelletje te spelen toen om 12.00 uur ineens alles begon te schudden. Eerst kijk je nog naar je buurman gast stop met tegen die tafel aan te schoppen, maar dan denk je ineens aardbeving. Iedereen als een gek naar buiten rennen en daar waren we veilig. Ik had nog nooit eerder een aardbeving gevoeld en hoop ook dat het nooit meer zal gebeuren. Om ons heen zagen we het ijs van het meer opensplijten en van de bergen kwamen allemaal rotsblokken naar beneden. Gelukkig viel het in ons hostel nog mee. Er was 1 muur volledig ingestort precies toen ik er langs liep natuurlijk.. Een aantal van de andere muren waren ontzet maar nog niet ingestort. Wel hebben we gevraagd of er niet een veiligere plek was om te slapen want de muren bij het slaapgedeelte waren onder andere ontzet. Dit kon gelukkig geregeld worden.
Die eerste paar nachten heb ik heel slecht geslapen en elke naschok voelde ik en stond ik al klaar om uit het raam te klimmen. Gelukkig was dit niet nodig en kon ik steeds weer mijn bed in kruipen. Voor onze dragers en gidsen was het heel moeilijk. Er kon nog geen contact gelegd worden met hun families en ze waren natuurlijk erg ongerust. Die eerste nacht kregen een aantal dragers en gidsen het goede nieuws dat hun families veilig waren.
De volgende dag gingen wij weer verder en ik werd weer wat meer ontspannen want na snachts 2 uur ofzo was er geen naschok meer geweest. Smiddags om 13.00 liepen wij bijna bovenop een berg toen ik ineens het gevoel kreeg dat ik niet meer recht kon lopen, alsof de berg van links naar rechts bewoog. Dit was dus echt waar en ik hoorde ineens om mij heen allemaal geschreeuw naar boven ren naar boven. Nou als je op 4500 meter loopt krijg je het echt niet voor elkaar om meer dan 2 meter te rennen en zeker ook nog eens naar boven, maar we hadden weer geluk want er lagen geen rotsen boven ons. Dit was voor mij wel het moment dat ik zeker wist dat ik zo snel mogelijk weg wilde uit Nepal.
Onderweg naar Lukla zijn we een aantal dorpjes tegen gekomen waar bijna niets meer van overeind stond. Zo zielig voor alle inwoners daar.
Na een paar dagen lopen kwamen wij aan in Lukla waarvandaan we weer naar Kathmandu zouden vliegen. De afgelopen dagen waren er weinig vluchten gegaan vanwege het slechte weer. Hier in Nepal werkt het zo dat als je een ticket hebt voor een bepaalde dag dan heb je voorrang op alle andere mensen ook op de mensen waarvan hun vlucht niet door was gegaan. Wij hadden een ticket voor de volgende morgen de eerste vlucht. Het zou mooi weer worden dus wij hoopten dat het goed zou komen.
Savonds kreeg ik ineens van Stefan het nieuws te horen dat SOS international een vlucht voor mij heeft geregeld naar Colombo!! Voor de volgende dag 17.00. :D :D Nu moest de vlucht dus wel vertrekken anders zou ik mijn volgende vlucht missen. Het werd idd mooi weer en wij konden naar Kathmandu vliegen.
Wij hadden veel verhalen gehoord over hoe Kathmandu eruit zou zien helemaal ingestort. Dit viel gelukkig nog alles mee alleen weet ik niet hoe ze de aardbeving van afgelopen dinsdag hebben overleefd... :(

En nu zit ik heerlijk in Sri Lanka en ben ik daar een mooie rondreis aan het maken. Ik vind het nog steeds heel erg jammer dat mijn reis naar Nepal onderbroken is maar hier is niets aan te doen. Over een paar jaar ga ik zeker terug naar Nepal want het is een fantastische mooi land. De mensen zijn ontzettend aardig en de natuur is overweldigend. Een land om nog vaak naar terug te gaan.