Noord Sri Lanka

Hola!! Ik heb weer wat tijd gevonden om het vervolg van mijn reis te gaan beschrijven. Ik loop natuurlijk een aantal weken achter maar daar gaat nu verandering in komen.
Na Sigiria ben ik naar Anuradhapura niet voor de stad maar als tussenstop om naar het wildpark Wilpattu te gaan. Voor het eerst heb ik op boeking.com gezocht naar een hostel en gevraagd aan de tuk-tuk driver of hij mij daar kon brengen. De site vertelde dat het 1250 rupies zou zijn inclusief ontbijt. Prima dacht ik, maar bij aankomst wilden ze ineens 3000 rupies voor 1 kamer!!! :O Ik boeking.com erbij gepakt en het laten zien. Uiteindelijk mocht ik dan voor 1250 rupies verblijven maar zonder ontbijt. Sri Lanka bljft een heel vreemd land.
Savonds heeft de eigenaar voor mij de safari naar Wilpattu geregeld. (en heb ik stiekem toch mijn ontbijt geregeld gratis) De volgende ochtend om 5 uur stond ik klaar om te vertrekken. Precies op dat moment stonden er ook 2 andere toeristen klaar. Die bleken ook naar Wilpattu te gaan.... Dat was de eigenaar ``vergeten'' te vertellen. We hadden gewoon de kosten kunnen delen maar nu moesten we allebei apart en reden we in de jeeps achter elkaar aan. Wat waren wij kwaad en wat een slecht begin van deze dag.
Gelukkig was het park wel heel erg mooi en heb ik veel pauwen, hanen, buffels, kudoes en een olifant gezien. Daarnaast ook heel veel adelaars en andere onbekende maar supermooie vogels in alle kleuren.
Na deze tocht ben ik weer op de bus gesprongen en naar Mannar vertrokken.

Mannar is een plaats op een schiereiland in het noordwesten van Sri Lanka. Het is een gebied wat nog niet zo toeristisch is omdat het 6 jaar geleden pas open gesteld is voor toeristen vanwege de oorlog. Mannar is een hele rare stad maar super mooi. Er lopen allemaal ezels in de stad rond en de stranden zijn erg mooi. Het alleen reizen in Mannar is helaas niet een heel goed idee. Op mijn reis tot nu toe heb ik al wel meegemaakt dat mensen mijn haar willen aanraken maar hier was het echt niet te geloven. Ik kon geen 5 meter lopen zonder aangeraakt te worden echt heel irritant.
Hier in Mannar was ik nog steeds aan het hoesten en dat was dus al 5 weken lang.. Uiteindelijk maar besloten om langs het ziekenhuis te gaan. Het was een heel goed ziekenhuis en er werd gelijk bloed afgenomen en binnen 1 uur had ik de uitslag. De uitslag was goed maar omdat ik al 5 weken zo hard aan het hoesten was kreeg ik toch medicatie mee. Na 1 week lang 5 verschillende pillen per dag te slikken is mijn hoesten toch bijna over gegaan. Het was ook nog eens allemaal gratis! Verder heb ik een klein fort bekeken in Mannar.

Mijn volgende bestemming was Jaffna. Deze stad is net als Mannar nog niet echt gewend aan toeristen dus ik werd weer de hele dag aangeraakt en nagefloten en nagestaard. Wat wel weer heel grappig was is dat ik 4x gered ben door een rijinstructeur. Als ik naar het fort liep kwam ik langs een weg waar rijles gegeven werd. 4x keken studenten naar mij waardoor ze recht op mij afstuurde en de instructeur een ruk aan het stuur moest geven. :D Gelukkig deden ze dit op tijd.
Het fort in Mannar is ontzettend mooi en er waren niet veel locals op dat moment dus ik kon rustig rondlopen en kijken. Jaffna is een hele mooie groene stad en heel ruim opgezet. Je ziet overal in de stad nog resten van de oorlog wat er soms heftig uitziet. Je merkt dat de stad nog steeds de oorlog aan het verwerken is. Hierna ben ik naar Trincomalee gegaan.

Trinco is vooral een superbestemming door de hele mooie stranden die er zijn. Een homestay aan het mooie strand Uppuveli genaamd Whisthly stop cafe was geweldig. De eigenares kon ontzettend goed koken en ik heb hier iedere avond gegeten. Hier ben ik 3 dagen gebleven om bij te komen van mijn belevenissen in Mannar en Jaffna. In Trinco zelf is een mooi fort met een hele mooie tempel op de punt van een rots. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de zee en over Trinco zelf. Daarna besloten om direct door te gaan naar Arugam bay!!! Heidi een vriendin die ik in Nepal ontmoet heb was nog in Arugam bay dus ik ben haar gaan opzoeken.
De eerste nacht in Arugam bay heb ik in een te duur hotel geslapen omdat ik bij Heidi op bezoek was en ik een echt goed en goedkoop hostel wilde vinden voor de komende 2 weken. Super leuk om Heidi weer te zien en we hebben gezellig al onze foto`s bekeken en uitgewisseld. Van de eigenaar moesten wij met hun Arak drinken de lokale Whisky die heel erg lekker is!! De volgende dag weer een aanvaring met een leuke tuk-tuk driver... Bij het betalen van de kamer moest ik geld wisselen want zij hadden die niet. 1 van de mannen vroeg mij mee om dan het bier te kopen wat hij ging halen want dan had ik mijn wisselgeld. Kwamen wij terug van het bier halen moet ik hem 100 rupies betalen omdat ik in zijn tuk-tuk had gezeten!!! Hij moest het bier toch halen.. Daarna heel snel weggegaan op zoek naar een ander hostel. Ik hoorde dat Beachhut de meest populaire bestemming was maar helaas ook volgeboekt. Tropicana is het hostel wat ik daarna gevonden heb en dat was ook goed. De eerste ochtend ben ik direct begonnen met een surfles in Peanutfarm. De rest van al mijn supersurfacties en mooie verhalen komt in mijn volgende verslag aan de beurt! (Ik heb echt geen zin meer om verder te schrijven) :P