Sri Lanka

Aloha!! Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Het WIFI werkt hier niet zo goed helaas. Eindelijk ben ik weer op een plek waar ik redelijke WIFI heb. Ik heb heeeel veel te vertellen want ondertussen ben ik stiekem alweer langer dan een maand aan het rondreizen in Sri Lanka.
1 Mei ben ik gearriveerd in Colombo waar ik uiteindelijk 5 dagen ben gebleven. Het was mijn bedoeling om 1 nacht te blijven en de volgende dag direct door te reizen, maar mijn taxichauffeur heeft mij overgehaald langer te blijven. Hij vertelde mij dat het Vasak festival 3 en 4 mei werd gevierd en hier in Colomobo word het groots gevierd.
Tegen een feestje zeg ik nooit nee dus ik ben gebleven. Het bleek absoluut de moeite waard. Het Vasak festival gaat over de geboorte, opstanding, reincarnatie van boedha ofzo plus nog 10 andere dingen. Het feest duurt 1 week maar 3 en 4 mei zijn de feestdagen waar je gratis eten en drinken krijgt. In de stad hingen overal lampionen in allerlei kleuren en er was een soort competitie voor wie de mooiste soort lantaarndraaimolen iets maakte. Er waren ongeveer 370 van die mooie bouwwerken. Er waren op veel plekken speciale dansen die op straat uitgevoerd werden. Te grappig want de mannen dansten echt als vrouwen. De heupbewegingen die zij maken zie je in Nederland absoluut niet bij mannen. :) We waren de enige toeristen en iedereen was naar ons aan het kijken en raakte mijn haar aan. Blond haar is heel erg vreemd in Sri Lanka net als blanke huid met sproeten.

Na het festival ben ik verder getrokken naar Kituguala, hier heb ik een rafttrip gemaakt en een junglehike om daarna verder te trekken naar Haton. In Haton heb ik een wandeling gemaakt over de treinrails. Iedereen in Sri Lanka loopt daar gewoon overheen en je ziet dan de meest geweldige uitzichten.

De dag erna ben ik naar Delhouse gegaan voor de Adam`s Peak. Er werd mij gezegd dat ik om 2 uur snachts moest beginnen want dan arriveerde je precies op tijd boven voor de zonsopgang. Dat was al een uitdaging op zich en dan moet je nog naar boven lopen... Uiteindelijk ben ik met 2 Canadese meiden naar boven gelopen en wat was dat zwaar. Ongeveer 6000 traptreden is gewoon niet leuk meer. Na 2.35 minuten zijn we boven gearriveerd, uiteraard minstens 1 uur te vroeg voor de zonsopgang. Het was heel erg koud boven maar het uitzicht was uiteindelijk super mooi. 3 dagen dood gaan van de spierpijn was het uiteindelijk ook wel waard.
Door naar Kandy met de 2 Canadese meiden. We hebben een onwijs leuk hostel gevonden met een graffiti street look, maar ontzettend schoon en heel gaaf gebouwd. Op de bovenste verdieping was de relaxruimte met een schommel en schommelstoelen en allerlei kussens om gewoon op de grond te zitten. Vanaf daar had je een prachtig uitzicht over de stad. In Kandy ben ik 3 dagen gebleven. Er is een hele mooie tempel voor de tand van Boedha, met een fantastisch museum over het boedisme. Ook heb ik een hele mooie wandeling gemaakt naar een hele grote Boedha boven op een heuvel.
Verder ben ik bij een theefabriek, specerijentuin, botanical garden en het olifantenweeshuis geweest. Hiervoor hebben we 1 dag een tuk-tuk gehuurd. Het olifantenweeshuis is het absoluut niet waard. Je betaald veel geld en voor alles wat je doet in het weeshuis vragen ze meer geld. Het is eigenlijk geen weeshuis meer. Er leven nu ongeveer 40 olifanten en alles gaat alleen maar om geld.
De eigenares van het hostel kende de beste restaurants van de stad en bracht mij elke avond naar een ander.

De volgende stop was Sigirya alleen ben ik niet naar de officiele rots want die kost 3500 rupies en de rots tegenover Sigirya de Pidurangala kost maar 500 rupies. Met de bus ben ik richting Sigiriya gereden en gedropt in de buurt van de rots. Vanuit daar moest ik een tuk-tuk nemen naar de rots. Daar aangekomen zou de tuk-tuk blijven wachten zodat ik mijn backpack in de tuk-tuk kon laten. De klim naar bven was super en ik had uiteindelijk een heel mooi uitzicht. Ik ben natuurlijk wel 2x verkeerd gelopen voor ik uiteindelijk boven was maar het is gelukt. Toen ik weer beneden kwam stond er geen tuk-tuk. Ik ben een rondje gaan lopen rond de tempel maar ik kon de tuk-tuk niet vinden. Totaal in paniek vragen aan de monnikken of zij de tuk-tuk gezien hadden. Begonnen zij een verhaal over de drivers dat die niet te vertrouwen zijn en dat hij waarschijnlijk gewoon weg was met al mijn spullen.. Dat wil je echt niet horen op dat moment. Gelukkig na 10 minuten kwam hij eraan rijden. Ik was blijkbaar erg snel met naar boven en naar beneden lopen dus hij dacht dat hij op tijd was... Pfff ik heb mijn backpack nog steeds!!! Ik ben nooit zo blij geweest bij het zien van een tuk-tuk driver!want het zijn afschuwelijke mensen en ik haat ze.
De rest van mijn verhaal komt later deze week in een volgend verslag anders word het wel heeeel erg lang!! :D